In 2009 heb ik mijn eerste paard Kilter moeten laten inslapen. Hij had koliek, is geopereerd, maar de peristaltische beweging van de darm kwam niet meer op gang. Paarden kunnen niet overgeven en om de vier uur moest zijn maag leeggepompt worden. Daarnaast kreeg hij medicijnen om de darmen weer op gang te krijgen. Deze sloegen niet aan. Toen heb ik besloten om hem te laten euthenaseren. Het was een groot verlies. Maar het heeft ook voor een nieuw begin gezorgd.

In 2010 kwam Choco in mijn leven, een hele grote mooie bruine hengst. Hij is zadelmak gemaakt en gecastreerd. Toen kon ik ermee aan de gang. Het opleiden van deze grote vriendelijke reus heeft me heel veel gebracht. Ik heb veel grondwerk met hem gedaan waarvan ik veel plezier heb gehad met het rijden. Ik heb heel erg rustig aan gedaan, omdat ik hem de tijd wilde geven om zich goed te ontwikkelen.  Choco is mijn mentor en leraar. Hij is heel vriendelijk, betrouwbaar, nieuwsgierig en als het moet, ook heel duidelijk en confronterend; heerlijk!